Te’n brembas
deus ivèrns passats
tan longs e heireds
shens que pòrtes
sens a la mia vida ?

Libertat
Te’n brembas
deus carrèrs nheutats
on podèvam pas passar ? 

E las montanhas que pugèrem ?
e los arrìus qu’atraversèm ?

Te’n brembas 
de las huelhas que cambiavan ;
e de las oras a escríver ? 

Libertat,
te’n brembas de l’èrsa que s’a tot emportat 
un ser de Mai ?
de la nèu honuda
e de l’abondància de l’aiga ?

Libertat
Te’n brembas
de la nòsta parténça
sus lo medish batèu
cap au medish estremau ?

Ah Libertat ! 
te serèi toustém fidèla !
ne m’abandones pas…

Lou Petìt Ausèth