LETRA D’UN DESCONEGUT TROBADA DENS UNA GLEISA DE BALTIMORA (1692)
 
Anatz tranquilament au mièg deu horvari e de la pressa e sovenetz’vs de la patz que pòt existir dens lo silenci. 
Vivatz shens alienacion e tan que’vs siá possible : en armonià dab lo mond ad entorn de vos.
Digatz clarament e doçament vòsta vertat. Escotatz los autes, los simples d’esperit, los ignorants, qu’an tots quauqu’arren d’autentic.  
 
Deishatz lo camin deus òmes tròp tapatjós e agressius, que son ua aufensa per l’esperit. 
Ne vs’ cau pas vos comparar dab quauqu’un : que j’a tostemps mei gran e mei petit que vos. 
Alegratz vs’ deus vòstes projèctes tan plan coma de lor realizacion. Ne siatz pas avugles a prepaus de la vertut. 
 
Siatz lo que s’ètz. 
 
Sustot, ne desbrumbatz pas jamei l’amistat. Ne siatz pas cinic en amor en pr’amor que ; de cap tau tots los desencantaments, l’amor perdut es eternau com l’èrba deu casàu. Recebetz dab bontat la saviesa de las annadas en acceptar la hueita de la vòsta joenessa. En.hortitz la fòrça deu vòste esperit entà’vs protéger deu malhur.
 
Mes n’atristatz pas las vòstas quimèras. Un gran sarròt de paurs que s’espeleishen dens lo descoratjament e la solitud. 
 
Enlà d’ua disciplina sana, siatz doç dab vos. Que s’ètz un enfant de l’univèrs, tants com los arbres e las estèlas. Qu’avètz lo dreit d’existir.  E que siá comprensible o pasmens, l’univèrs que’s mòu com cau. 

Siatz totun en patz dab Diu, quauque siá la vòsta hé en éth. E pauc importan vòstes preocupacions e vòstes espèrs.
 
Quauques sian los vòstes projèctes e los vòstes sauneis, guardatz tostemps, mèma estormentit, la patz deu vòste còr. A maugrat de totas las faussetats e deus sauneis desruinats, lo mond qu’ei beroi ! Siatz dens la jòia.

E enjasatz d’estar uròs ! 

Arrevirada Lou Petìt Ausèth – DESIDERATA The Baltimore Prayer