Ai daissat 
dubèrta
la pòrta
al cap del camin

Lo fred de la nuèch
tremolava
lentament
al son de ta votz

E ieu,
doçament
breçolava
l’abséncia

sens plor
e sens astrada autra
que lo conéisser de tos braces
e la volença de retrobar lo sovenir
vivent 

Lou Petìt Ausèth

 

Ô mon Amor,
ont as fugit ?

Aiga de cèl
tas rasics 
son de sorsas perdudas ? 

Flor de lutz nuda
me vestiràs d’amor
e de silenci.

Cant renaissent
jos lo vent
un ser
t’espeliràs
e ieu ?

ieu te donarai
mon ama.

 

Lou Petìt Ausèth    Cailhavel

 

Me cantavas cançons 
al pè del fuòc
Gran-Pair
e tas mans
de vinatièr…

cremavan
lo silenci
de ma cara

La carrèta bolega pas pus
lo vent bofa 
de l’Estiu a l’Ivèrn 
entre los nòstres arbres

E las teulas de l’ostal
que aparavan
los nòstres còrs
cason dins l’oblit…

Me siás fòrça de manca, Gran-Pair

 

Lou Petìt Ausèth  Cailhavel

 

Ô coma sembla triste la mar
Fonsor e marina au matin
Aquest matin, esto matin,
Quand li soleu tarda paréisser

E coma li batèu qui ne s’alargan pas
ieu demore,
per sempre,
lour fraire ;

Toujour li meme enfèrri
la meme dolor,

li meme orizont…

Lou Petìt Ausèth  Proubénço